Hoe begin je een verhaal waarvan je eigenlijk nog niet zo goed weet hoe je beginnen moet? Sterker nog, je weet ook eigenlijk niet zo goed wat je precies vertellen wilt. Welke details er toe moeten doen in je verhaal, en welke niet. En wat is eigenlijk de boodschap, wat wil je overbrengen? Je wilde een blog immers, en dingen wereldkundig maken en mensen dingen meegeven. Is gewoon alleen vertellen dan genoeg, of moet er een duidelijk lijn in zitten, en een boodschap? Dat alles wandelt en stuitert al weken door mijn hoofd, en ondertussen kies ik de makkelijkste weg en schrijf ik maar niets.
Continue reading Roerige tijdenCategory Archives: Gewoon leven
Transgender en vakantie
Het is weer zomervakantie. De mussen vallen van het dak terwijl we ons best doen nog iets productiefs voort te brengen tijdens de hittegolf die onze opwarming van de aarde steeds vaker blijkt voort te brengen. Ik heb zelf thuisblijven maar opgegeven en heb mijn laptop door de zwetende stad meegesleept naar de bibliotheek waar ik in betrekkelijke koelte nog een blog kan maken voor we volgende week op vakantie gaan.
Zo’n zomervakantie dus hè, die heeft nog wat voeten in de aarde. Daar zit namelijk een zomerkamp in, met verplichte tekencontrole en een zwembad bezoek. Ook is er de ‘wie-vertel-je-wat’ vraag bij de dagen dat mijn koters meedoen als de lokale vakantie activiteiten. Tijd om eens na te denken over het extra denkwerk dat een beetje vakantietijd met zich meebrengt als je transgender bent.
Continue reading Transgender en vakantie
Blogje over niets
Soms overvalt het leven je ineens. Dan is er dat moment dat zomaar terwijl je niet keek op je afsloop en ‘kiekeboe!’ roept. Dat kan een heel mooi moment zijn, zoals dat koolmeesje wat heel even op de schutting zat te zingen in de zon, en jij, na zeven jaar nieuwbouwwijk zonder vogels, als uit de hemel gezonden natuurverschijnsel in je hart sloot op een zonnige april ochtend in de lente. Of er is zo’n ellendige sluiper, die, zwart gekleed en op zijn tenen lopend dichterbij komt om ineens vlak voor je te springen en je hart vast te grijpen. Dan heb je ineens de neiging om een blogje over niets bijzonders te pennen. Omdat soms, een stukje niets bijzonders ineens een stukje bijzonder kan worden.
Continue reading Blogje over niets
Terug van weggeweest
Hallo Oktober. Welkom met je vallende blaadjes, je donkere ochtenden en natuurlijk je Halloween. Nu we na een lange, lange autorit terug zijn van onze vakantie in Scandinavië is het tijd om weer in een normaal ritme te komen. Op tijd opstaan, weer gaan werken, kinderen naar school. Nog even tussendoor met het hele gezin het Norovirus op bezoek krijgen om je schema weer lekker in de war te schoppen, maar nu zijn we dan toch echt weer officieel begonnen. Ik kruip weer achter de laptop en besluit eens te gaan uitweiden over ons reisje. Want is dat eigenlijk nog anders, met een transgender kind op vakantie? Continue reading Terug van weggeweest
Mama, ik ben toch geen jongen?!
Vrijdag gaan we naar de Efteling. We zijn van de winter met bloed zweet en tranen verhuisd, hebben dat huis bewoonbaar gemaakt, hard gewerkt bij school en baas, en ik heb maanden lang geploeterd in revalidatie aan de andere kant van het land, de kinderen in de (overigens zeer capabele) handen van Jurre, oma en de plaatselijke kinderopvang gelaten, en vond dat we daarom wel een cadeautje verdiend hadden. Nu ja, stiekem gaan we eigenlijk elk jaar naar de Efteling, waren we er vorig jaar zelfs twéé dagen, prijkt er op de keukenmuur een levensgroot Efteling kasteel en wordt elke wc bezoeker in ons huis verblijdt met nog meer sprookjes figuren en ander beeldmateriaal uit ons favoriete attractiepark, maar dit jaar vond ik dat we dubbel reden hadden. We spaarden zegels van de plaatselijke supermarkt en vrijdag is de grote dag waarop de kinderen voor het eerst een Negen Pleinen Festijn mee gaan maken, en tot ver na bedtijd in ’s lands mooiste sprookjespark mogen zijn. Continue reading Mama, ik ben toch geen jongen?!
Transgenders in de sport.
Het is lente, en niet alleen in de ogen van de tandarts assisitente. Verregende tweede paasdag nog in een waas van dikke druppels en hadden we zodoende eindelijk tijd om eens iets in ons nieuwe huis te klussen, afgelopen weekend waren er toch tropische temperaturen van wel bijna twintig graden. Een mooi moment om het eens te hebben over de vroege lente activiteit bij uitstek: schaatsen.
Continue reading Transgenders in de sport.
Kids just wanna have fun
Soms moet je het even over heel iets anders hebben. Met genderzaken bezig zijn, nadenken over sociale transities, je brein laten wandelen over gymlokalen en kleedruimtes, het kost allemaal best een hoop energie. Als ouder wil je altijd het beste voor je kind, en wij zijn daarin niet anders. Maar ik ben ook mens, en toevallig eentje met een overactief brein, wat er soms wel bij vaart als ik onthou dat mijn kind ook nog gewoon kind is. We moesten maar eens gaan voor een gender-vrije-dag. Gender is tenslotte niet altijd maar ingewikkeld, lastig en de oorzaak van veel hersenkronkels. Het IS vaak gewoon. Ergens, op de verre achtergronden van ons leven, waarin we verder precies dat doen: leven. Continue reading Kids just wanna have fun
