Het onderbroeken debacle

Laat ik het eens over ondergoed hebben

Een beetje vijfjarig gender creatief jongetje hangt samen met een horde meiden aan het klimrek. Rondjes draaien tot je knieën er zeer van doen en kijken hoe lang je ondersteboven kunt blijven. Zo ook mijn Skylar. Het ging zover dat hij onderweg naar de supermarkt of gymnastiekklas eerst langs school wilde om daar aan de rekstokken te hangen.

Dat gaf heerlijke taferelen, zeker toen de zomer weer begon. Zo hing hij op zijn kop aan de rekstok, haren slepend over de grond, rok ondersteboven over zijn buik heen, de spiderman of cars onderbroek er heerlijk onderuit piepend.

Hmm.. dat was toch niet helemaal wat ik zocht. Hij leek nu op een meisje die de onderbroeken van haar grotere broer had gekregen. daarbij waren ze inmiddels wel aan vervanging toe. Misschien moest ik eens op zoek naar leuke Frozen onderbroekjes.

(Nu kan ik hier het gesprek aan gaan over dat ik vind dat jongens ondergoed sterren zou moeten hebben, of vlinders, of glitters en de cast uit prinsessenfilms. Wat ik ook echt vind, maar dat is in dit geval niet waar het over gaat.)

Al gauw liep ik tegen wat probleempjes aan. Ik weet niet of u wel eens van dichtbij naar kinderondergoed heeft gekeken, maar er zitten wat kleine, doch belangrijke verschillen tussen een meisjes en een jongens onderbroek. Zo hebben de laatsten vaak naast het midden twee naden, met daartussen wat extra stof, bedoeld om het piemeltje in het donker te houden. Meisjes, met het geluk hun geslachtsorganen vooral aan de binnenkant van huh lijf te hebben, hebben dat niet nodig.

Ik kreeg subiet visioenen van naar buiten kijkende piemeltjes bij een aan de rekstok bungelende Skylar. Nee, alle slips vielen meteen al af. Hipsters proberen dan maar. Die zijn in momenteel, en daar waren er veel van te vinden. Maar zo’n hip broekje zit blijkbaar bij een vooral uitwendig geslacht toch anders dan bij een inwendig. Eenmaal thuis met de onderbroeken bleken zich aan de zijkanten van de pijpjes gaten voor te doen die er bij mijn dochter nooit zaten. Gaten, waar een opgesloten piemeltje zich dan zo, floep, doorheen gewurmd had.

“Hoe doen jullie dat?”, vroeg ik op het forum van Transvisie aan andere ouders? Jonge transmeisjes zijn immers ook nog wel een aantal jaren anatomisch man, en die willen echt niet heel hun jeugd met cars onderbroeken door het leven. “Niet”, zo zeiden een aantal ouders. Ik kreeg de optie om effen licht blauwe of rode jongensbroeken te gaan scouten.

Daar was ik het dus totaal niet mee eens. Mijn zoon wilde een vlinder onderbroek met glitters en prinsessen, en dus wil ik een vlinder onderbroek met glitters en prinsessen. De oplossing bleek: boxers. Meisjes boxers hebben nog steeds geen extra stuk in het midden, maar dan toch in ieder geval geen pijpje wat in de lies al stopte, zodat er geen ruimte bleek voor enig naar buiten staren van enig geslachtdeel.

Missie geslaagd.

Maar oh mijn god, wat moet ik als hij ooit een bikini wil hebben?..

2 thoughts on “Het onderbroeken debacle”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *