Ruim tien jaar geleden werd ik door een vriend uitgenodigd bij zijn open haard. Kleine pyromaan als ik was kon ik geen weerstand bieden aan zijn warme vlammen en een paar jaar later kibbelden we in ons nieuwe huis over de naam die onze ongeboren zoon moest krijgen. “Bradley, lijkt je dat niet wat?” opperde Jurre, wat ik afschuwelijk vond. Bijna zo verschrikkelijk als de Adrianus en Nicolaas waar Lyka mee kwam aanzetten, en het was eigenlijk best een wonder dat we het nog voor zijn geboorte eens werden over de naam die Finnley moest gaan krijgen. Onze zoon was gezond en groeide als kool. We besloten tot een derde spruit om ons gezin compleet te maken en ook dat kind was een vrolijk en beweeglijk evenbeeld van het oudere broertje. Sky deed haar naam eer aan en groeide nog sneller dan kool richting de lucht erboven. Misschien had ik niet anders kunnen verwachten, getrouwd als ik was met een man van bijna twee meter. Het hebben van een zoon van rond die lengte had ik dus in kunnen calculeren, zou je denken. Maar ja.. nu bleek die zoon een dochter te zijn, die mogelijk helemaal niet zo’n behoefte heeft om met haar kop in de wolken te lopen… Continue reading Grote Genderkinderen
Monthly Archives: November 2018
Review van Girl, door de ogen van een moeder en zus van een genderkind.
Dit voorjaar kwam tijdens het festival in Cannes de film ‘Girl’uit. Gemaakt door de Belgische Regisseur Lukas Dhont viel de film meteen op omdat er nogal wat mensen van ondersteboven waren. In de film zien we de 15-jarige Lara, die haar droom najaagt om professioneel ballerina te worden. Dat is van zichzelf al geen kattenpis, maar omdat ze transgender is helemaal een grote opgave. De film heeft geprobeerd die strijd in beeld te brengen. Nu weet ik weinig van film, maar als je je eerste film uitbrengt en meteen al prijzen wint, dan doe je blijkbaar iets goed. Hij is zelfs al door België ingestuurd als film voor de Oscars’. Er waren lovende reviews. Toch waren er ook mensen met kritiek, die de film zelfs ‘afschuwelijk’ noemden, en me waarschuwden er vooral niet heen te gaan. Nog niet eerder had ik zoveel over een film gehoord en gelezen nog voor dat hij daadwerkelijk in de bioscoop was verschenen. Afgelopen dinsdag was het dan eindelijk zover, en stonden oudste dochter Lyka en ik in de stromende regen klaar bij de ingang van de plaatselijke bios. Continue reading Review van Girl, door de ogen van een moeder en zus van een genderkind.