Ik wil het eens met u hebben over gedachten. Niet die van uw kind, maar die van u óver uw kind.
Mijn zoon ging voor het eerst naar school in een jurk . Hij had dat de avond ervoor besloten, na een gesprek waarin we het hadden gehad over meningen van anderen en zijn gevoel erover. We hadden, meer bij toeval eigenlijk, die avond gesproken over zijn wens dat iedereen hem aardig vindt en niemand ooit meer iets naars zou zeggen. Over dat dat mogelijk een wat onhaalbare zaak was, en dat hij misschien beter kon focussen op zijn reactie daarop. We bespraken dat je niet kan controleren wat anderen doen, maar wel kunt veranderen wat jij daar mee doet. Hij besloot dat hij een eenhoorn wilde zijn, different but beautiful, en legde de jurk alvast klaar.
