Category Archives: School

alle zaken die met school en klasgenootjes te maken hebben

Naar de grote school

Het is september en de scholen zijn weer begonnen. Tenminste, in delen van het land waar ze niet door een plaatselijke corona crisis alweer gesloten zijn, zoals de school van een de dochter van een vriendin uit Nijmegen deed. Wij hebben drie kinderen die iets anders gingen doen dan het vorige jaar. Hoe gaat dat allemaal? Komt het een beetje goed met mijn regenboogkinderen in hun nieuwe omgeving?

Continue reading Naar de grote school

Regenboogkind naar de middelbare school

Ondanks Covid-19 maken we gewoon een blog. Want ik was begonnen immers, en feitelijk bijna klaar. Ook al is “naar school” momenteel niet perse actueel te noemen, u krijgt het toch van me.

Op 10 januari 2017 had ik de knoop door gehakt. Ik ging een blog beginnen en een boek schrijven. Toen was mijn grootste vraag het vinden van de juiste namen voor onze pseudoniemen. Jurre was druk met het vinden van voldoende online veilgheid, zodat de potentiele toekomstige werkgevers van onze, toen nog bijzonder niet aan het werk zijnde kinderen, niet meteen bij de eerste google poging een blog zouden vinden waarop staat hoe regenboog gekleurd ze zijn, en ze konden kiezen om dat zelf (of nooit) te vertellen. Mijn taak als namenkiezer nam ik veel serieuzer. Dat werk, daar moest je minstens dertien voor zijn. Sky was vijf en een half. DERtien.. daar konden we ons niet eens een voorstelling van maken. Net als de middelbare school leek dat iets waar we nog lang niet aan toe zouden zijn.

Continue reading Regenboogkind naar de middelbare school

Douchen op school

Vanmorgen ging op het onzalige tijdstip van kwart over zes onze wekkerlamp aan en bleek de zon nog nauwelijks op. Het is duidelijk dat de scholen weer zijn begonnen. Ik vis mijn nog op vakantieritme ingestelde kroost uit hun bedden en begin gapend aan het ochtendritueel. Waar had ik ook al weer die brooddozen gelaten…? Terwijl ik in de gymtas nog een shirt vind dat in juli al in de was had gemoeten blijkt dat er niet genoeg melk in huis is om de kinderen van ontbijtpap én van lunchbekers te voorzien. Het is duidelijk dat ik val in de categorie ‘goed voorbereidde ouders’ als het op eerste schooldagen aankomt. Hoe staan mijn kinderen eigenlijk tegenover die eerste dag onderwijs? Continue reading Douchen op school

Coming out op school, deel 2

In mijn vorige stuk vertelde ik het eerste deel van ons gesprek op school over de coming out van Skylar als Skylanne. Mijn nervositeit, wat uitleg over gender en het vraagstuk wie we eigenlijk informative zouden gaan geven passeerden de revue. Ik sloot af met de vraag of het eigenlijk wel kwaad kon als we een brief naar álle ouders zouden sturen, in plaats van alleen naar de ouders uit de klas. De visie van de vrijwillige scholenvoorlichter van GO (en inmiddels ook die van ons) was toch eigenlijk dat meer informatie alleen maar kon leiden tot meer begrip. Continue reading Coming out op school, deel 2

Coming out op school, deel 1

Wederom een blog in twee delen, omdat ik wel recht wilde doen aan alle zaken die we in het gesprek besproken hebben, en als ik dat in zou korten zouden delen daarvan verloren gaan. Vandaag deel één, en later in de week het volgende deel.

Ik schreef in het blog over gender keuzes dat er een gesprek op school zou komen zodat onze Skylar overal Skylanne zou mogen gaan heten. De coming out, so to speak, een moment waarom je uit de kast komt en je masker aflegt en laat zien wie je écht bent. Afgelopen donderdag was het moment daar dat we eindelijk allemaal plek in onze agenda’s hadden gevonden om bij elkaar te komen in het kantoorje van de directrice. Die zat samen met één van Sky’s leraren op ons te wachten. De kinderen waren geinstrueerd om eerst te spelen en niet meteen achter een iPad te duiken, Jurre had zijn werk geparkeerd en was er ook bij, en de vrijwilliger van GO  die het gesprek zou begeleiden had zich door de file heen gewurmd om bij ons aan te schuiven. Continue reading Coming out op school, deel 1

Gender in de kleedkamer

De scholen zijn weer begonnen. Over heel het land komen ouders op onzalige uren gapend uit hun bed om aan de balanceerkunst te beginnen om tassen inpakken, koffie naar binnen gieten en ontbijten af te wikkelen en hun kroost op tijd in de schoolbanken te krijgen. Toen mijn wekker afging vanmorgen was de zon nog niet eens boven de huizen aan de overkant uitgekomen, en moest ik mijn kinderen wekken uit de krochten van hun dromen. In ons onderwijs was dit jaar wat veranderd, de jeugd zou in nieuwe klassen ingedeeld worden, met een nieuwe manier van werken. Finnley zou voor het eerst alleen naar de dependance vertrekken, waar hij met andere bovenbouwers in een bovenbouw-only gebouw zou vertoeven. Skylar zou, als zesjarige, de oudste zijn in de onderbouw, en eindelijk gaan leren lezen, en mogen gymmen in de grote gymzaal.

Ho. Wacht even. Gymmen in de grote gymzaal? Daar waar kleedhokjes zijn en gedoucht wordt na het sporten? Misschien moet ik dat wat nader gaan bekijken. Genderkind zijn in de kleedkamer maakt het hele verhaal toch wat ingewikkelder dan voor een doorsnee onderbouwer. Continue reading Gender in de kleedkamer

Hoe staat het met de schooljurk?

Alweer een maand of twee geleden had ik op school mijn eerste gesprek met de juf en de directrice over de jurk die Finnley graag naar school wilde dragen. In de tussentijd had ik nog een gesprek, werd het lente, kwam er vakantie, en gebeurde er op jurkengebied eventjes niets. Toen was er gisteren een mail van de juf met een plan, en dus leek het me zaak dat ik hier ook maar eens verslag deed van het wel en wee van Finn zijn rokken.

Waar waren we gebleven? Het laatste schreef ik over het vriendje dat meisjeskleren moeilijk vond. Het kameraadje trok weer bij, maar toch wilde mijn zoon – totaal begrijpelijk-  even wat minder roze aan naar school. Ergens rond die tijd (April en mei zijn waardeloze maanden. We hobbelen van vrije dagen rondom Pasen, naar Koningsdag, meivakantie en Pinksteren. Op minstens elk kalenderblad staan dagen waarop er geen school is, of geen werk, of wel school maar dan toch geen werk of andersom. Het mag een wonder heten dat ik nog niet op een vrije maandag om kwart over acht bij school heb gestaan.) ging ik opzoek naar mijn deskundige. Continue reading Hoe staat het met de schooljurk?

Wat als hij de jurk nooit meer aan wil?

Niets zo veranderlijk als het weer. En, klaarblijkelijk, de reacties op afwijkende genderexpressie.

Waar ik vorige week nog blij op Facebook postte dat mijn mooie zoon in zijn bloemenbroek eigenlijk prima door de school heen was gewandeld met zijn kattenshirt, vandaag liepen dingen een beetje anders.

Finnley kwam thuis en vertelde dat één van zijn vriendjes zegt dat hij niet mag meespelen als hij ‘meisjeskleren’ aan heeft. Die hij natuurlijk prompt niet meer aan wil naar school. Vanmorgen zat hij naast zijn ladekast, en ik was toevallig ook in de kamer. Hij ging met zijn hand over de shirtjes in de la -de in eerste instantie gekozen trui werd na het weerbericht verruild voor iets koelers- en raakte zachtjes  de glitters aan van zijn eerste glimshirt. ‘Die toch maar niet’, zei hij, waarna het hele verhaal er uit kwam. Continue reading Wat als hij de jurk nooit meer aan wil?

Schooljurken – update

Een tijdje terug vertelde ik hier dat Finnley graag naar school wilde in een jurk. Vorige week had ik het gesprek op school erover.

Het hele item ‘praten op school’ liep wat anders dan ik op voorhand had verwacht, of gehoopt. In mijn visie ging ik na school op de thee bij Finn zijn juf S., zouden we lekker babbelen over vanalles en nogwat, en uiteindelijk tot een plan komen hoe we dit zouden aanpakken. Een presentatie, een gesprek met de klas, ik zou dat doen, of zij, of wij, daar zou het gesprek over gaan. We zouden een datum prikken, praatje doen, en dat was dan dat. Continue reading Schooljurken – update

Naar school in meisjeskleren

Waarschuwing: dit is een lang stuk. Ik heb overwogen het op te splitsen, maar dan zouden we meerdere blogs in een dag hebben, en het is bovendien wel één verhaal. Ik beloof hierbij plechtig er geen gewoonte van te maken.

In mijn vorige blog schreef ik hoe we voor Finnley nieuwe kleren kochten.

Nu waren die kleren voor ons als ouders, ook na het kopen, reden voor wat overactief hersenwerk. Niet naar de kinderen toe natuurlijk, daar hebben we het zelden over, maar onze, en dan vooral mijn gedachten denken er op los. Ik wil dat mijn kinderen het gevoel hebben dat ze mogen zijn hoe ze zijn. Waar dan ook. Als er mensen zijn die daar moeite mee hebben, dan gaan we dat aan, en gaan we met die mensen praten. Maar dat moet er niet toe leiden dat jij jij werkelijke zelf onderdrukt. Jij bent hoe je bent, en daarmee basta, mensen leven er maar mee. Iedereen is anders en dat moet je respecteren. Die gedachte wil ik uitdragen naar de kinderen en volgens mij lukt dat aardig. Continue reading Naar school in meisjeskleren