Het is juni en Pride month . De maand waarin we in vol regenboog ornaat vieren dat we als LHBT+’ers mogen zijn wie we zijn, maar ook een maand waarin we aandacht vragen voor de maatschappelijke misstanden die er nog steeds zijn. Pride is, naar mijn idee, nog wel een beetje actievoeren. Dat het nodig is om actie te voeren, dat bleek maar weer toen er een stuk in de krant verscheen over een publicatie van het Vaticaan. Want die vinden dat mensen helemaal geen recht hebben op geslachtsverandering, dat maar voort zou komen uit een “verward concept van vrijheid”.
Gender ideologie
Het gaat om een stuk van de Congregatie voor de Katholieke Opvoeding en heet “Mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen”. Het stuk is bedoeld voor scholen, ouders, studenten en geestelijken en zou opvoeders handvaten moeten geven om de aan hen toevertrouwde kinderen een “positieve, behoedzame seksuele opvoeding in liefde” te geven zodat ze dan de “originele waarheid van mannelijkheid en vrouwelijkheid” kunnen leren. Volgens Paul van Geest in Trouw is het een mild document en bevat het geen veroordeling. Het is een “verheldering van standpunten en een uitnodiging om te praten”. De congregatie maakt haar standpunten erin goed duidelijk. Ze zien een “onwetenschappelijke gender ideologie” die “een persoonlijke identiteit bevorderd die radicaal gescheiden is van het biologische verschil tussen man en vrouw.”
Geen recht op geslachtsverandering
Ik lees de kop “Geen recht op geslachtsverandering” boven een facebook post en het verbaast me eerlijk gezegd niets. De Christelijke wereld is diep verdeeld over het onderwerp gender, zo lijkt het. We hadden een Nashville verklaring maar ook kerken die de regenboogvlag uithingen in protest. Vorige maand kwam de Protestantse Kerk Nederland met een liturgie voor transgender personen, zodat die zich kunnen laten zegenen. Maar volgens de katholieke kerk is het leven je vooral gegeven, en moet je het nemen zoals het is, en dus ook niet tornen aan je man of vrouw-zijn. Ik zoek wat verder naar de tekst van de visie van de Congregatie en lees dat in deze gender therorie “begrippen als ‘seksuele identiteit’ en ‘familie’ gebaseerd zijn op een verward concept van vrijheid op het gebied van gevoelens en wensen”
Tellen intersekse mensen niet mee?
Toch vraag ik me dan dingen af. Als je het leven moet nemen zoals het is, en God je zo geschapen heeft, hoe zit het dan met de duizenden mensen die als intersekse geboren worden? Ik herinner me er een boot vol van, die op de Utrecht Canal Pride langsvoer, met een grote geel met paarse superheld. Zijn zij ook onderdeel van de “originele waarheid” over mannen en vrouwen? Of heeft God bij hen een foutje gemaakt en tellen ze niet meer mee omdat ze niet puur mannelijk of puur vrouwelijk geschapen zijn? Duidelijk dan allemaal mensen die het slachtoffer zijn van een ‘gender ideologie.’ Of moeten we die “feitelijke biologische verschillen” nog eens onder de loep nemen, terwijl we kijken naar ‘vrouwen’ die XY chromosomen hebben en ‘mannen’ die geboren worden met een vagina en inwendige testes. Allemaal ook biologie namelijk die mensen en net zo echt als ieder ander.
Homo’s weer in de duistere kast
Naast dat ik me dus afvraag hoe de intersekse medemens in de wereldvisie van de Paus past moet ik ook denken aan Fenna die de Donald Duck mailde. Zij wilde graag homo en lesbische stellen zien, omdat ze twee moeders en twee vaders heeft en altijd alleen maar hetero stellen ziet in de strip. Moeten we nu dit kind gaan uitleggen dat haar ouders in de war zijn? Mensen die zomaar zelf bepalen wat hun seksuele identiteit is, daar moet men blijkbaar niet aan denken. Gaan we dan niet een beetje terug in de tijd? Van die tijd lang geleden toen men dacht dat homo’s maar een beetje ziek waren, en eigenlijk maar gewoon moesten doen alsof ze prima met een vrouw konden leven en kindjes maken, want dat is hoe God het bedoeld zou hebben. Jeetje, dan heeft Hij wel een grote fout gemaakt zeg, als je duizenden en duizenden HoLeBi’s op de wereld hebt gezet en dan gaat zeggen dat ze zich niet aangetrokken mogen voelen tot degene waar ze eigenlijk verliefd op zijn…
Transgender is geen ideologie
Als we het dan toch over fouten hebben, dan wandelen mijn gedachten weer even naar die “onwetenschappelijke gender ideologie”. Onderdeel van dat genderweb is dat je zelf kunt ervaren van welk gender je bent. En dat het zomaar eens zou kunnen dat het gender wat je voelt dat je bent niet strookt met dat wat ze je bij je geboorte hebben gegeven. Mijn genderkind is er vrij duidelijk over dat leven als jongetje op dit moment absoluut niet is wat bij haar past. Sterker nog, een beetje transgender voelt zich immens ellendig in de rol van het geboortegeslacht. Sky heeft een transgender vriendin, die op haar vierde aan haar ouders aangaf dood te willen, omdat dat voor haar de enige manier was om van de gehate jongensrol af te komen en een meisje te kunnen worden: in de hemel. De wetenschap heeft onderzocht dat transgender personen wel vijf keer zo vaak een poging tot zelfdoding doen dan mensen die zich prima voelen bij het geslacht wat de dokters bij de geboorte vaststelden. Godzijdank hebben de ouders van de vriendin haar gedachten niet als ‘fout’ bestempeld, maar haar de mogelijkheid gegeven als meisje door het leven te gaan, en leeft ze nu nog. Of er nu recht was op geslachtsverandering of niet, het was voor haar gewoon noodzaak.
Schoonheid van verschillen
Er zijn ook van die dingen die ik niet helemaal snap. Het document wil dat we respect hebben voor elkaar. “Niemand mag discriminatie ondervinden vanwege zijn of haar specifieke eigenschappen”. Ook vindt men dat “kinderen recht hebben op een vader én een moeder, zodat ze in het gezin de schoonheid van seksuele verschillen kunnen ervaren.” Maar.. als we niet mogen discrimineren, waarom kunnen we dan niet open staan voor de mens in al zijn kleuren en variatie en genders? Als we seksuele verschillen als schoonheid zien, waarom kunnen we dan niet het vier-ouder-gezin van Fenna omarmen, of die polyamoreuze relatie van de jongens op de hoek? Voor een document dat graag de dialoog aan wil gaan is het verdomd onverdraagzaam naar diegenen die niet binnen de hokjes van de katholieke kerk passen.
Maar goed dat wij niet katholiek zijn. Of aan hokjes doen. Nu ja, tenzij het een kleedhokje is dan. Om ons in regenboogkleuren te hullen en te laten zien dat als je niet wilt discrimineren, je dan juist de mens in al zijn eenhoornkleuren moet omarmen. Dat is pas een opvoeding in liefde.